Vandaag zijn we al fluitend onderweg gegaan naar Whistler. Dat kwam omdat we wederom opstonden met een blauwe lucht. Dat dat geen garantie is voor de rest van de dag dat bleek wel. We zitten nu in Whistler en het enige dat fluit is de ketel. De lucht is bewolkt en af en toe valt er wat uit. Ook de bergtoppen zijn omringd met wolken. Hoop dat ze morgen verdwenen zijn. Niet die bergen, want daar willen we naar toe. Ze hebben hier in Whistler een spectaculaire kabelbaan. Normaal gaan kabelbanen naar boven, en gelukkig ook weer naar beneden, nee deze gaat van de ene top naar de andere top. Zo nu heb ik gelijk de naam van de kabelbaan vertaald: the Peak to Peak gondola. Maar ja als deze met z’n top in de wolken zit haal ik mijn hoogte punt niet. Maar dat is morgen, eerst nog vandaag.

Zoals gezegd vertrokken we vanmorgen al fluitend met een zonnetje aan de hemel. We vertrokken uit Lillooet. Daar zijn we vanuit Clearwater naartoe gereden. De reis was niet zo interessant zodat ik daar gauw klaar mee ben. We zijn via Kamloops gereden omdat dat één van de logische route’s is en ook omdat het eigenlik de enige grote plaats in de omgeving is. Vanuit reisverslagen van anderen hadden we begrepen dat dat dan ook de enige plek is waar je weer boodschappen kunt doen. Kennelijk hebben ze tussen hun reis en die van ons bij Clearwater een grote supermarkt gebouwd. Kamloops was dus eigenlijk niet nodig, maar zoals gezegd het is de logisch route naar Lillooet. Ben blij dat ik deze naam kan schrijven. Uitspreken wordt een ander verhaal.

Wel zijn we nog gestopt bij Marble Canyon een park van de provincie Britisch Columbia, waar je schitterend aan een meer staat. Voorzieningen zijn er niet en het kampgeld doe je in een envelop diein de brievenbus gaat. Deze wordt geleegd door de ranger. Op zich een hele leuke plaats maar we zitten buiten het seizoen dus is de kans groot dat je er alleen staat. Niet dat we behoefte aan buren hebben, maar alone in the middle of nowhere. Of zie ik nu beren. Maar goed we zijn dus doorgereden naar Lillooet dat maar een half uurtje verderop lag. Op weg daar heen reden we over een vrij vlakke hoogte toen ineens rechts naast ons een brede en diepe kloof opdook. Deze is ontstaan door jaren lange erosie van de onder in de kloof stromende rivier. We kregen gelijk een déja vu . Amerika

Heb ik de beide redacteuren beloofd de spellingscontrole te gebruiken laat hij me nu toch in de steek met een déja vu in the middle of nowhere. Hopen maar dat dat goed gaat.

Maar terug naar de geul. Deze was ontstaan door de Fraser River. Daar bleken wij 10 minuten later naast te staan. De Fraser Campground ligt aan de over van die rivier en omdat we daar redelijk bijtijds waren konden we zelf een plek uitzoeken. Het geld zouden we in een envelop in een bus moeten deponeren want the office was closed. Echter werd deze in de loop van de middag weer geopend en kregen we behalve toegang tot de camping, waar we op konden, ook toegang tot internet, waar we niet opkonden. We hadden het password niet.

Zo mijne heren redacteuren. NU jullie, heb de spellingscontrole gebruikt maar blijf nu weer zitten in the office met een password. Excusez moi. Waarom zo internationaal, dat zal ik uitleggen.

We zijn nu ruim 2 weken met de camper onderweg en het is hier geen hoogseizoen meer. Dus zou je verwachten dat het wat rustiger is op de campgrounds. Dat is het misschien ook wel zo, maar dat weten we niet. Wat we wel weten is dat het nog aardig tot zeer druk is op de campgrounds. In Jasper konden we zelfs geen plek meer krijgen. Dat klinkt dramatisch maar dat was het niet. We konden geen plek met stroom en water krijgen. Alles was vol. We hebben toen 2 dagen genoegen moeten nemen met een plek zonder alles. Maakt op zich niets uit. De lampen branden toch wel en het water stroomt ook, maar dat gaat ten koste van de accu en die hebben we weer nodig om de motor te kunnen starten. Maar een beetje zuinig omgaan met energie zorgt er voor dat je ’s morgens weer op pad kunt. Maar terug naar de vele bezoekers en hun talen. Spreekt men hier over het algemeen Engels en Frans, onderling hoor je veel meer talen: Nederlands, Duits, Zwitsers, Oostenrijks en dan nog veel talen waar we niets van verstaan dus laat staan dat we weten waar ze vandaan komen. Dan heb ik het niet over Chinees of Japannees. Die rijden niet in campers maar laten zich massaal afzetten door een bus. Om een lang verhaal kort te maken er zijn nog veel toeristen onderweg in Canada en we zitten natuurlijk in een schitterende omgeving die iedereen wil zien.

We zijn nog één dag in Whistler en laten ons dan inschepen. Ons volgend verhaal zal dan komen vanaf Vancouver Island tenzij het weer morgen dusdanig is dat er niets anders overblijft dan te schuilen in ons huis op wielen.