Ook onze laatste dag in Victoria was één en al zon. Kennelijk hadden we nog iets te goed van de weergoden. We hebben de grote camping verlaten en zijn naar onze stek aan de inner harbour gereden. Daar mochten we al gelijk op omdat ze wisten dat we van die andere camping kwamen. We wilden nl vanaf de camping de westelijke route lopen omdat we gisteren, niet wetend, de oostelijke al hadden gelopen. We konden dus de camper op de camping laten staan. Scheelde weer zoeken naar een parkeerplaats, maar da’s niet waar want we weten nu waar die is.

Nadat we de camper aangesloten hadden aan de stroom en water op pad gegaan. Het wandelpad ligt aan de rand van de haven en je hebt steeds een mooi uitzicht op de haven. Dezelfde haven waar ook wij met de camper stonden. Maar ja, dat weten jullie al want we hebben de foto’s al geplaatst. Nu is en keer andersom, want meestal duren de foto’s wat langer maar deze wilden we jullie niet onthouden.

We kwamen midden in het centrum uit en zijn China Town ingelopen. Dat alles daar een Chinese inslag heeft zal je niet verbazen. Wat ons wel verbaasde was dat zelfs de prullenbakken en de telefooncellen Chinees uitgevoerd waren. Maar het meest opzienbarende vonden we toch wel de Chinezen zelf. Kom je ze ergens anders tegen lopen ze altijd in de weg omdat ze vooraan willen staan met het maken van foto’s. Hier niet, ze lopen gewoon los op straat.

We hebben verder nog een leuk rondje door het centrum gelopen en zijn weer geëindigd op Fishermans Warff. Niet omdat we de zeehonden nog eens wilden zien, maar omdat onze watertaxi daar vertrok naar de camping. De zeehonden waren er trouwens ook en die werden gevoerd. Leuk gezicht en goed te zien als je je bril op hebt.

Het zijn en blijven leuke dingen die watertaxi’s. Zoals gezegd zwermen ze als een stel watervlooien over het water en brengen je daar waar je zijn wilt. Wij, in ons geval, op de camping. Vragen jullie je natuurlijk af of er na de rit met zo’n watervlo nog gekrabd moest worden Jazeker wel, zelfs 2 keer. Achter de oren om te bedenken of we nog een rit meer zouden gaan doen. Zo leuk is het in die taxi. Maar omdat we weten dat we een leuk uitzicht hebben vanaf onze camper, besloten dat niet te doen. Bij de camper hebben we heerlijk in de zon gezeten al kijkend naar het drukke verkeer op het water. Van watervlo tot ferrieboot , van meeuwen tot watervliegtuigen van alles te zien. En hebben we het nog geen eens over de zon gehad, die alles mooi verlichtte. En zelfs toen die er niet meer was, hadden we een prachtig uitzicht op de lampjes van Victoria.

Ook vanmorgen, met een opkomende zon was het wederom een mooi gezicht. We wilden daar niet te lang bij stilstaan omdat we de plek af moesten staan aan een ander. Helaas, we hadden maar één nacht. Maar ook omdat we een andere bezienswaardigheid van Victoria wilden gaan bezoeken. Deze ligt op 25 minuten rijden van Victoria aan highway 17 A. Laat dat nou net de weg zijn tussen Victoria en Swartz Bay,. Zo konden we op weg naar de boot deze aan doen. Ik merk al dat Julie ongeduldig beginnen te worden omdat ik nog steeds niet verteld heb waar we dan naar toe wilden. De tuin van mevrouw Butchart. Deze mevrouw, de echtgenote van meneer Butchart, had het idee om de puinhoop die haar man achterliet op te gaan ruimen. Klinkt bekend he. Haar man had een kalksteengroeve en nadat hij er alles uit gegraven en verkocht had was hij steenrijk. Alleen had hij een grote lege kale groeve waarvan zijn vrouw het idee had er een tuin van te maken. Ze stopte een deel van het geld van haar man weer terug in de groeve en maakte van de 22 hectare troep een schitterende tuin. Dit alles heeft zich ruim 100 jaar geleden afgepeeld maar echt de tuinen zijn schitterend. Zo zijn er een Japanse, Italiaanse en een rozentuin, maar ook een verzonken tuin. Deze laatste tuin is ook wel voorzien van een aantal prachtig bloeiende bloemen, maar er staan met name vele grote bomen die, zeker nu in de herfst, een prachtig bladerdek hebben. In de andere tuinen vindt je meer de bloeiende planten . Het geheel is zo mooi dat je er dagen in zou kunnen rondwandelen. Hebben wij niet gedaan, maar 2 ½ uur is ook niet niks. Red ik in mijn eigen tuin niet, zelfs niet liggend op de lounge bank genietend van de zon.

Daarna de weg voort gezet naar de veerboot. De boot van 13.00 uur Was al vol. Dat werd al boven de snelweg aangegeven. De boot van 14.00 uur al voor 12%. Dat laatste verbaasde ons want die boot moest nog komen. Om 12.20 uur hadden we ons kaartje en zagen we de boot van 13.00 uur al liggen. Hij zag ons echter niet staan want toen wij, als 2^e in de rij de boot opwilden, sloot hij zijn deuren en moesten we wachten tot 14.00 uur. Dat wisten we al, maar tegen beter weten in, was er toch hoop. Met name een hoop geluk. Het is nl woensdag vandaag, en ik zie de vraagtekens al verschijnen. Op woensdag vaart er nl een extra boot. Juist die van 14.00 uur. Op andere dagen vaart die niet en moet je wachten op de boot van 15.00 uur. Dus zo zie je maar weer, zonder geluk vaart niemand wel.

De overtocht zou in ieder geval beter verlopen als de vorige keer. Toen regende het fors, maar nu scheen de zon. Ook was de omgeving anders. Voor de kust van Victoria liggen een aantal eilanden. Daar kun je natuurlijk omheen varen, maar er tussen door is sneller en tijd is geld. Niet voor ons, want wij hebben vakantie en de camping aan de overzijde reeds besproken. Dat hebben we maar gedaan omdat we merkten dat een heleboel camper rijders vrijdag hun voertuig gaan inleveren. Deze camping ligt dicht bij alle verhuurders. Maar nu weer ter zee. Zoals ik al schreef voeren we tussen de eilanden door en dat ging de kapitein goed af. Hij moest wel een aantal malen het roer omgooien, maar zijn stuurmans kunst was prima. Of zijn broer, die aan wal stond, geholpen heeft dat weten we niet.

Vanaf de terminal was het nog een half uurtje rijden naar de camping. Daar staan we nu, netjes opgelijnd tussen de hegjes bumper aan bumper. Ze hebben hier goede voorzieningen, waaronder wasmachines en drogers. Deze worden door ons gevuld waarna alles weer schoon de koffer in kan en zo de kast in thuis.

Morgen onze, zo voelt het, laatste vakantie dag. Wat we gaan doen weten we nog niet. De was in ieder geval niet want die is al gedaan. De camper schoon maken van binnen en de tanks legen. Als je beiden nl niet gedaan hebt krijg je een cleaning fee . Da’s mooi zou je denken, de kaboutertjes doen het werk, maar zo werkt het hier niet. Een fee is hier geen kabouter maar een rekening en die kosten loonies. Een loonie is een Canadese doller en de rekening voor het schoonmaken kost je een onbekend aantal loonies. We zijn natuurlijk niet lunatic, of op z’n Hollands gezegd van Lotje getikt.

Maar ff alle gekheid op een stokkie. De camper moet bezemschoon opgeleverd worden. Komt mooi uit, we hebben de bezem de hele vakantie niet gebruikt en die staat nog schoon in de kast. Kan, net als de was, zo de kast weer in.

Thats all folks. See you tomorrow